Βαγγέλης: Τι πήγες κι έκανες λέει;
Βαγγέλης: Άντε και υποδεκανέας… Τι δουλειά έχεις εσύ με τα πασόκια ρε καραγκιόζη; Τζέφρι τον ανέβαζες, Τζέφρι τον κατέβαζες μια ζωή τον χλιμίντζουρα.
Θανάσης: Παλιά. Τότε που έπαιρνε τα αρχίδια του κατά ριπάς. Τώρα είναι αλλιώς όμως…
Βαγγέλης: Δηλαδή, πώς αλλιώς; Δώσε και σε μένα μπάρμπα;
Θανάσης: Δώσε και χώσε.
Βαγγέλης: Και κλέψε.
Θανάσης: Ναι, μπορούμε.
Βαγγέλης: Σιγά μη μπορέσετε. 149 βουλευτές και πολλοί σας είναι.
Θανάσης: Γιου γουίς… Ακόμα κι έτσι όμως, όλο και κάπου θα βρεθεί καμιά τσόντα να μας ανανεώσει.
Βαγγέλης: Τι τσόντα μωρέ μαλάκα; Αυτοί έχουν καταντήσει ομαδικό όργιο. Κι έτσι όπως πάνε δεν τους βλέπω να καταφέρνουν να μπουν στη Βουλή ούτε τα χαράματα.
Θανάσης: Δεν πειράζει. Θα κερδίσουμε πιο εύκολα την αυτοδυναμία έτσι.
Βαγγέλης: Κοίτα τον που μου το παίζει και πρασινοφρουρός τώρα… Αφού την άλλη φορά δεν πήγες να ψηφίσεις καν ρε παπάρα.
Θανάσης: Σιγά μην άφηνα τα στρινγκάκια να ξεροψήνονται στην παραλία για να ασχοληθώ με τους άχρηστους. Τώρα όμως έχουμε να επενδύσουμε στο μέλλον αγόρι μου. Να προασπίσουμε τα ατομικά μας συμφέροντα.
Βαγγέλης: Το καλό του τόπου πού πήγε; Το ξέχασες.
Θανάσης: Ρε στ’ αρχίδια μου το καλό του τόπου. Εμένα με νοιάζει να χωθώ κάπου καλά όσο είναι ακόμα καιρός. Να πληρώνομαι για να τα ξύνω.
Βαγγέλης: Μπα; Και πώς θα το κάνεις αυτό ρε γάτε;
Θανάσης: Εύκολα. Τώρα πια είμαι δικό τους παιδί.
Βαγγέλης: Νόθο.
Θανάσης: Αφού μεθαύριο θα βγουν κυβέρνηση ρε πίτουρα. Τι ήθελες να κάνω; Να πάω να γραφτώ στη Νέα Δικογραφία;
Βαγγέλης: Να μην γραφτείς πουθενά ρε. Να διεκδικήσεις αξιοκρατία και διαφάνεια. Όχι να κάθεσαι να γλείφεις το κωλαράκι της εξουσίας.
Θανάσης: Από το να περιμένω πότε θα με χέσει, καλύτερα να το γλείφω. Πού ξέρεις; Μπορεί να με αφήσει να το γαμήσω κιόλας κάποια στιγμή.
Βαγγέλης: Ναι, θα αλλάξεις το σύστημα από μέσα… Θα γίνεις η άμμος που θα μπλοκάρει τα γρανάζια.
Θανάσης: Αρχίδια. Απλά θα γίνω ένα γρανάζι βουτηγμένο στο λάδι.
Βαγγέλης: Μωρή λούγκρα, κάποτε δήλωνες αναρχικός. Το θυμάσαι;
Θανάσης: Ναι ρε μαλάκα, κάποτε δήλωνα αναρχικός και είχα ζωγραφίσει και με μαρκαδόρο το αλφάδι πάνω στο θρανίο. Και είχα και μαλλιά τότε…
Βαγγέλης: Κι επειδή τα έχασες πάει να πει ότι θα γίνεις ξαφνικά Τσουκάτος;
Θανάσης: Όχι ρε, θα κάθομαι να κατεβαίνω σε πορείες να τρώω ξύλο και δακρυγόνα μέχρι να ξαναφυτρώσουν. Για μαλάκες ψάχνεις;
Βαγγέλης: Πάλι καλά που δεν παίζει να βγει πρώτο κόμμα ο Καρατζαφέρης. Θα μου το έπαιζες τώρα αγανακτισμένος ορθόδοξος…
Θανάσης: Δεν πα να γαμηθεί… Κι αν ήταν να βγει πρωθυπουργός η Παπαρήγα θα κυκλοφορούσα με κονκάρδα του πατερούλη στο αμπέχωνο. Τραβάς κάνα ζόρι;
Βαγγέλης: Εγώ; Κανένα. Η Ελλάδα ολόκληρη τραβάει ζόρι, ακριβώς γιατί ζουν ανάμεσα μας κάτι λαμόγια σαν και σένα.
Θανάσης: Καλύτερα λαμόγιο παρά κορόιδο φιλαράκο. Η κόρη του χορτάτου δεν πείνασε ποτέ…
Βαγγέλης: Τέτοια πουτάνα που την έκανε ο πατέρας της, τι περίμενες;
ΑΠΟ:



